Chwalenie się w internecie własną głupotą jest… jeszcze większą pokazywania innym ludziom swojego życia, chyba nigdy jeszcze nie była tak duża, a dzięki internetowi i portalom społecznościowym, można szybko poinformować setki osób o tym, co się ma i co się robiło. Niestety ludzie chwalą się nie tylko pozytywnymi rzeczami, ale również swoją sekundę w internecie pojawiają się dziesiątki tysięcy, jeśli nie miliony nowych zdjęć. Ludzie wrzucają do sieci nie tylko fotki z wakacji czy z ważnych w ich życiu wydarzeń, ale też chętnie pokazują swoje codzienne życie, to co zrobili dobrego i chwalenie się własną głupotą w internecie nie jest niczym dobrym, ale może okazać się pożytecznym. Internauci bowiem często po fotkach z portali społecznościowych, identyfikują sprawców różnych przestępstw i internecie nikt nie jest anonimowy, nawet jeśli ukrywa swoje dane osobowe czy wizerunek. Decydując się na publikację zdjecia w sieci, trzeba mieć świadomość, że szczegóły fotografii mogą stać się doskonałym źródłem informacji o nas i doprowadzić obcych ludzi wprost pod nasze Talulian z Sacramento w Kalifornii, natrafiła w internecie na zdjęcia pokazujące dwóch mężczyzn, jak tryumfalnie pozują z psem, któremu przed chwilą obcięli uszy! Widać, że chłystki są zadowolone z tego, co zrobiły i że ewidentnie chcą się pochwalić swoim czynem przed zidentyfikowano młodych bandytów? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie już na drugiej stronie. Ten artykuł ma więcej niż jedną stronę. Przejdź na kolejną, by czytać dalej. źródło :

Psom, które nie ścierają sobie pazurów w sposób naturalny, trzeba je regularnie obcinać. Jeśli w czasie chodzenia dotykają ziemi a często nawet się zakręcają, pies zaczyna ukośnie stawiać łapy, co łatwo może prowadzić do utrwalenia niepoprawnej postawy. Zbyt długie pazury to dla psa bardzo duży dyskomfort i najczęściej również ból, zwłaszcza wtedy, gdy długi pazur zakręca się na okrągło i wbija w opuszkę. Jak on ma chodzić ? Psy bardzo często protestują, kiedy dotyka się ich łap, dlatego trzeba je do tego bardzo wcześnie, już od pierwszych tygodni jego życia przyzwyczajać. Wybieganego, zmęczonego spacerem lub zabawą szczeniaka kładziemy na kolanach lub obok siebie na kanapie, przemawiamy do niego, głaszczemy go, dotykamy jego łap i naciskamy delikatnie, w taki sposób, by wysunęły się pazurki. Tak oswojony pies w przyszłości bez problemu zaakceptuje obcinanie pazurów, zwłaszcza jeśli zrobimy to delikatnie a na zakończenie pochwalimy go i nagrodzimy smakołykiem. Jak je skracać, żeby nie skaleczyć psa ? Psy, które dużo biegają, zwłaszcza po piaszczystych i twardych betonowych nawierzchniach, w sposób naturalny ścierają sobie pazury i nie ma potrzeby ich obcinania. Kontrolować trzeba jednak tzw. "piąty pazur", który nie ma możliwości ścierania się w sposób naturalny i jeśli nie jest obcinany, potrafi czasem rosnąć w kółko i bardzo boleśnie uwierać. Pies najczęsciej próbuje go wygryzać, co jeszcze bardziej pogarsza sytuację. Pazury psów, które żyją w mieszkaniach, chodzą głównie po dywanach i do tego spacerują po miękkich trawnikach wymagają stałej kontroli. Odpowiedniej długości pazury nie mogą dotykać podłogi. Jeśli pies biegając stuka pazurkami w podłogę, znaczy, że są za długie i trzeba je niezwłocznie skrócić. Nie powinno się dopuszczać do przerastania, bo im dłuższy pazur tym trudniej go skrócić. Najlepiej obcinać specjalnymi cążkami na tyle często, by nigdy nie były zbyt długie. Obcinanie psich pazurów jest zabiegiem wyjątkowo delikatnym. Wzdłuż pazura biegnie nerw i naczynie krwionośne, dlatego zbyt mocne skrócenie może spowodować ból i krwawienie. Przy białych pazurach bardzo wyraźnie widać miejsce, do którego można bezpiecznie je skrócić. Przy czarnych pazurach ta granica jest prawie niewidoczna i trzeba zachować szczególną ostrożność, zeby psa nie skaleczyć. Jeśli psa położymy i odgarniemy sierść obrastającą łapę, pod spodem pazura zobaczymy wyraźny rowek, który wyznacza obszar w którym ciąć nie wolno. Bardzo długie, przerośnięte pazury najlepiej skracać etapami, co kilka dni, po małym, 2-3 milimetrowym kawałeczku, wówczas ryzyko uszkodzenia nerwu lub naczynia krwionośnego jest minimalne. Odpowiedź na pytanie jak długie powinny być psie pazury jest bardzo prosta: w sytuacji, gdy pies stoi na czterech łapach na równej, twardej powierzchni, ani jeden pazur nie może dotykać podłogi. Prawda, że proste? I jeszcze jedna rada: jeśli pies ma bardzo twarde pazury, które mają tendencję do pękania podczas ich obcinania, lepiej je skracać po kąpieli lub po spacerze w czasie deszczowej pogody, są wtedy rozmiękczone i łatwiej je obciąć. Gdyby przez nieuwagę zdarzyło nam się przyciąć pazur zbyt krótko i nastąpiło krwawienie, można je zatamować zwykłym ałunem lub specjalnym preparatem Espree Natural Bandage. Sporo osób uważa, że psom nie trzeba obcinać pazurów, bo je sobie ścierają przy chodzeniu. Tak jest w istocie, jeśli pies biega po twardej szorstkiej nawierzchni, np. po betonie. Niestety wielu psom, szczególnie małym, które w domu biegają po miękkim dywanie a na spacer wychodzą na trawnik, trzeba bardzo regularnie skracać pazury, zwłaszcza, że rosną im bardzo szybko. Zawijające się pazury to nie tylko dyskomfort dla psa, ale także ryzyko uszkodzenia palców. Pazur nie powinien być za krótki, ale kiedy pies stoi, nie tylko nie może kłaść się na ziemi ale nawet nie może jej dotykać. Uderzenie w pazur podczas biegania przenosi się na kości i stawy i po pewnym czasie powoduje ich uszkodzenie. Dlatego jak tylko zobaczymy, że pazur sięga podłogi, trzeba go natychmiast skrócić. Metoda częstego skracania po maleńkim kawałeczku jest dużo bezpieczniejsza niż skracanie pazura niemal o połowę. Bardzo przed tym przestrzegam, bo nie zapominajmy, że wzdłuż pazura biegnie nerw i naczynie krwionośne. Przed obcięciem Prawidłowo obcięte pazury Z psami długowłosymi jest dodatkowy kłopot: często zaniedbujemy obcinanie pazurków, bo ich po prostu nie widać. Dopiero kiedy pies zaczyna kuleć, zaglądamy pod sierść i stwierdzamy, że pazur jest zakręcony i wbija się w opuszkę. Dopadają nas wyrzuty sumienia, sięgamy po cążki i wtedy okazuje się, że obcinanie wcale nie jest takie proste, bo pazury dosłownie toną we włosie. Jest na to bardzo prosty sposób – nakładamy na łapkę jakąkolwiek siatkę, nawet taką po owocach, raczej bawełnianą niż nylonową, bo się lepiej układa. Pazurki są odsłonięte i można przystąpić do ich skracania. Żeby dobrze ocenić miejsce cięcia, te które są bardzo zakręcone trzeba obcinać dwuetapowo, najpierw część zawiniętą a potem, kiedy już będzie widoczny spód pazura, do właściwej długości. Czym obcinać pazury? Zwykłe nożyczki lub obcęgi z domowego warsztaciku w żadnym przypadku nie nadają się do obcinania psich pazurów. Pazur powinien być skrócony jednym równym cięciem a nieodpowiednie narzędzia mogą go zmiażdżyć. Najczęściej potem pazur się rozdwaja i tworzą się bolesne zadziory. Trzeba więc zaopatrzyć się w profesjonalne cążki do obcinania pazurów, przeznaczone wyłącznie do tego celu, dostosowane do wielkości psa. To, czy będą miały kształt nożyc czy też gilotynki, zależy wyłącznie od preferencji użytkownika. Jeśli są dobrej jakości, dla samego cięcia nie ma to żadnego znaczenia. Pazury tnie się równo, tak jak na rysunku, prostopadle do pazura a nie w szpic, bo będą miały tendencję do pękania. Po obcięciu można je dodatkowo wyrównać specjalnym pilnikiem, prowadząc go zawsze w kierunku od nasady pazura do końca a nie odwrotnie. Pazur musi być idealnie gładki, jeśli pozostawimy nierówności i zadry, może się rozwarstwiać i odłamywać, co dla psa bywa czasem bardzo bolesne. Widoczny na zdjęciu pazur jest w wyjątkowo złym stanie. Może to być spowodowane zarówno brakiem regularnej pielęgnacji, jak również złą, zbyt ubogą w witaminy i minerały dietą. W zimie warto płukać psu łapy po powrocie ze spaceru, bo sól bardzo wysusza i niszczy pazury. Jeśli mamy wątpliwości i obawiamy się, że podczas obcinania pazurów możemy psa skaleczyć, lepiej wybrać się do gabinetu weterynaryjnego lub salonu pielęgnacji dla psów, gdzie za niewielką opłatą fachowo je skrócą, a przy okazji pouczą jak w przyszłości radzić sobie z tym problemem. Co to są ostrogi? Psy niektórych ras mają dodatkowo tzw. ostrogi zwane również wilczymi pazurami. Pies ma wówczas w tylnych kończynach cztery pazury, natomiast w przednich pięć pazurów: cztery, które dotykają podloża oraz piąty, który wyrasta dużo wyżej po wewnetrzniej stronie kończyny. Jeśli ostrogi są przewidziane przez wzorzec rasy, tak jak np. u owczarków francuskich, a pies ma być wystawiany, trzeba je bezwzględnie zostawić. U innych ras zazwyczaj się je zaraz po urodzeniu usuwa, bo tak naprawdę są psu potrzebne jak piąte koło u wozu. Szczególnie umiejętnie i starannie trzeba to zrobić, jeśli pojawią się u psów, u których zgodnie ze wzorcem od urodzenia ich być nie powinno. Należą do nich pudle, buldogi francuskie oraz jamniki. Jeśli już jednak są i natychmiast po urodzeniu psa nie zostały usunięte, trzeba je regularnie przycinać, bo nie dotykając ziemi nie mają możliwości ścierania się przy chodzeniu. Rosną bardzo szybko i to w dodatku w kółko, boleśnie wbijając się w nogę. Tak powinny wyglądać prawidłowo przycięte pazury Co jest potrzebne do pielęgnacji pazurów? Najważniejsze są cążki, powinny być wykonane z dobrej stali, wówczas tną równo i nie miażdżą pazurów. Jeśli cięcie nie jest równe, przyda się specjalny pilnik do ich wyrównania. Na wszelki wypadek, gdyby się nam zdarzyło przyciąć pazur zbyt krótko, potrzebny będzie dodatkowo preparat dezynfekujący i tamujący krwawienie.

gdzie mozna obciac uszy psu